Położenie
Dwór Artusa znajduje się na Rynku Staromiejskim pod numerem 6, czyli przy jego południowej ścianie, na przeciwko głównego wejścia do Ratusza Staromiejskiego.
Opis budynku
Ceglany, neorenesansowy budynek, zwrócony fasada w kierunku północnym. Posiada trzy kondygnacje, z czego górna jest najwyższa. Budynek przykryty jest czterospadowym dachem. Okna dzielą fasadę na pięć części. W dolnej kondygnacji posiada 4 okna. Nad oknami, na środku, znajduje się płasko rzeźbiony portal.
Pierwsza kondygnacja posiada, zgrupowane po dwa, dziesięć okien. Przy czym każda para znajduje się dokładnie nad oknem z parteru. (Środkowa zaś nad portalem)
Najwyższa kondygnacja posiada ciągnące się od sufitu po podłogę, półkoliście zakończone okna, przechodzące w półkoliste balkoniki ozdobione tralkami.
Wnętrze bardzo eleganckie i reprezentacyjne, pokryte malowidłami i sztukateriami.
W Sali Wielkiej na południowej ścianie, w połowie wysokości znajduje się rząd balkonów-loż,
Historia
Historia Dworu Artusa sięga XIV wieku. Niestety niewiele osób wie, że od momentu jego powstania kilkukrotnie zmieniał swój kształt.
Początkowo pod dzisiejszym adresem Rynek Staromiejski 6 stały trzy budynki. Z lewej strony niewielka kamienica, będąca mieszkaniem sekretarza Rady Miejskiej (tzw Kancelaria), po środku pierwszy gmach Dworu Artusa, po prawej zaś kamieniczka, pełniąca w XIX wieku role faktorii solnej.
Budynek Dworu Artusa zbudowany został w latach 1385-1386. Nosił wtedy nazwę Dom Towarzyski. W budynku znajdowała się siedziba Bractwa Świętego Jerzego, którego członkami byli zamożni patrycjusze. Głównym celem bractwa było pielęgnowanie pobożności i prowadzenie akcji społecznych, oraz krzewienie towarzyskości. Członkowie bractwa wzorowali się na postaci legendarnego króla Artura i Rycerzy Okrągłego Stołu.
W 1836 roku, kiedy budynek nie był jeszcze wykończony, goszczono w nim Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego, Konrada Zöltera von Rotensteina.
W latach 1625-1626 przebudowano frontową elewację na renesansowa. W 1701 fasada otrzymuje barokowy wystrój. Pokryta zostaje malowidłami przedstawiającymi herby Polski i Prus Królewskich, oraz wizerunki władców polskich. Fasadę wieńczył szczyt ze smukłymi wieżyczkami w narożnikach i malowidłem przedstawiającym Świętego Jerzego na Koniu. Sale główna upodobniono do Sali Głównej Dworu Artusa w Gdańsku.
14 czerwca 1802 roku, wobec fatalnego stanu technicznego budynku przystąpiono do rozbiórki. W maju 1826 roku ukończono budowę nowego Dworu Artusa, według projektu Heckera. Ten budynek byl niższy i szerszy o szerokość kamienicy sąsiadującej ze starym budynkiem od wchodu. Ściana frontowa miała kształt prostokąta przykrytego prostokątnym dachem. Dwór Artusa posiadał wtedy dwie kondygnacje i trzy wejścia. Obszerny parter zajmowała sala widowiskowa, na pierwszym piętrze zaś niewielka sala reprezentacyjna. Po rozwiązaniu Bractwa Świętego Jerzego gmach nazwany został Teatrem Miejskim. W lutym 1889 roku budynek rozebrano.
W tym samym roku wybudowano na jego miejscu kolejny budynek. Zwano do Drugim Dworem Artusa lub Nowym Dworem Artusa. W tym kształcie możemy oglądać go do dziś.
Teraźniejszość Dworu Artusa
Dwór Artusa, jako budynek niezwykle piękny i reprezentacyjny, a przy okazji świetnie przystosowany do urządzania w nim imprez kulturalnych, jest miejscem, w którym odbywają się ważne uroczystości, koncerty muzyki poważnej, wystawy.
Wszystkich zainteresowanych bieżącymi wydarzeniami dziejącymi się w Dworze Artusa zapraszam na oficjalna stronę: