Zamek w Złotorii

Piątek, 04 Wrzesień 2009 21:02 Rafał Wiśniewski
Drukuj

Warownia w Złotorii znajduje się u ujścia Drwęcy do Wisły. Wzniesiona została na planie prostokąta. Składała z budynku mieszkalnego, zamkniętego murem dziedzińca i przylegającej do południowej elewacji wieży. Do dziś zachował się jedynie fragment wieży oraz fundamenty pozostałych części zamku.

Zamek ten wzniesiony został mniej więcej w połowie XIV wieku, staraniem Kazimierza Wielkiego. Jego lokalizacja nie była przypadkowa - zbudowany u ujścia Drwęcy do Wisły, tuż przy granicy z państwem krzyżackim, pełnił rolę strażniczą.

W roku 1374 zamek opanował awanturniczy książe Władysław Biały. W tym samym roku pod murami warowni stanął wnuk i następca Kazimierza Wielkiego - Kaźko Słupski. Niestety, nie dane mu było zająć tronu po swoim dziadku. Podczas szturmu na zamek, trafiony w głowę kamieniem, ciśniętym z murów, zmarł.

Kolejne oblężenie twierdza przeżyła w 1379 roku, kiedy to pod jej mury podeszły wojska starosty szubińskiego - Sędziwoja. W latach 1379 - 1392 zamek należał, jako lenno, do księcia Władysława Opolczyka. Nowy senior oddał go w zastaw zakonowi krzyżackiemu. W ręce polskie warownia powróciła w 1404 roku, kiedy Władysław Jagiełło odkupił ją od Krzyżaków.

Zamek zniszczono w 1409 roku podczas wojny z zakonem. Oblężenie krzyżackie trwało osiem dni, po czym został zdobyty, a następnie zniszczony.

Jedna z klauzul zawartego w 1411 roku tzw. Pokoju Toruńskiego, mówiła o zwrocie przez zakon krzyżacki kosztów związanych z odbudową zamku. Ta jednak prawdopodobnie nie nastąpiła. Twierdza straciła swe znaczenie i powoli popadła w ruinę.

Dziś jej, praktycznie zapomniane, ruiny stoją samotnie nad Wisłą, u ujścia Drwęcy, odwiedzane jedynie przez nielicznych mieszkańców okolic.

 

Zmieniony: Niedziela, 04 Wrzesień 2011 21:13