Na Rynku Staromiejskim w Toruniu stoi fontanna zwana Flisakiem. Jest to figurka z brązu pochodząca z 1914 roku. Przedstawia flisaka i wsłuchujące się w jego muzykę żabki. Legenda głosi, że średniowieczny Toruń nawiedziła plaga żab, które w wyniku letnich powodzi zadomowiły się w mieście. Spotkać je można było dosłownie wszędzie, nawet podczas zebrań rady miejskiej w dostojnych salach ratuszowych. Budziły wstręt mieszkańców i przyjezdnych gości. Wszyscy głośno krytykowali rajców i burmistrza. Mówiono nawet o przeprowadzeniu nowych wyborów. Tego było dla burmistrza już za wiele. Wraz z radą miejską wydał on zarządzenie wzywające wszystkich do walki z żabami na każdym kroku. Niestety niewiele to pomogło. Ogłoszono więc, że jeśli znajdzie się śmiałek, który uwolni miasto od dokuczliwych żab, otrzyma solidną zapłatę i rękę pięknej córki burmistrza.
Zgłosiło się wielu młodzieńców, ale i ich wysiłki poszły na marne. Tymczasem w córce burmistrza zakochany był od dawna młody flisak. Wyszedł więc na Rynek Staromiejski, grając na swych skrzypcach piękne, flisacze melodie. I stało się coś, czego nikt się nie spodziewał. Żaby powychodziły ze swych kryjówek i zaczęły gromadzić się wokół flisaka. On zaś powoli ruszył w kierunku przedmieścia Mokre, gdzie znajdowały się bagna i mokradła, tam żaby się rozpierzchły. Burmistrz, choć niezbyt zadowolony, musiał dotrzymać danego słowa. Wkrótce odbył się huczny ślub, który trwał siedem dni i siedem nocy. Flisak i jego żona żyli długo i szczęśliwie, a burmistrz został dziadkiem siedmiu wnuczek i siedmiu wnuków.
Dziś dzieciaki biegające po Starówce nadstawiają ręce i buzie pod wodę tryskającą z żabek aby choć trochę ochłodzić się i mieć siły do dalszego zwiedzania Torunia, natomiast dorośli wrzucają choć grosik do fontanny aby jeszcze kiedyś wrócić do naszego pięknego Torunia.
Na podstawie książki Benona Frąckowskiego "Legendy toruńskie"
